27. Waarom ik gestopt ben met werken op festivals

6 jan 2021 | Business

Waarom ben ik gestopt met werken op festivals

In deze aflevering vertel ik over waarom ik gestopt ben met werken op festivals. Ik heb jaren met veel plezier op festivals gewerkt. Dit kon ik alleen niet veel langer volhouden, in deze aflevering vertel ik waar dat aan lag.

Voor veel mensen is het een droom om te werken op festivals, je ontmoet en ziet namelijk hele toffe artiesten. Mensen hebben er altijd een heel mooi ideaalbeeld bij. Dat ideaalbeeld was ik een beetje kwijt. Als mensen mij op reis vroegen wat voor werk ik deed dan vertelde ik dat ik op festivals werkte. De reactie was dan altijd; you must be living the dream, it’s amazing. Mensen waren zo enthousiast, maar hoe vaker ik het vertelde hoe minder ik dat gevoel had. Ik leefde niet die droom waarin je de tofste concerten gratis kan zien en gratis naar alle festivals kan. Ik heb het jaren met plezier gedaan, ik heb fantastische collega’s gehad, voor hele mooie festivals gewerkt en ik had het voor geen goud willen missen. Maar het plezier was er een beetje af en het paste niet meer bij mij.

Vroeger vond ik festivals echt geweldig..”

Lowlands

Ik hield er altijd van om naar Lowlands te gaan, daar rond te lopen, bandjes kijken en lekker mijn eigen ding te doen. Die sfeer daar vond ik fantastisch maar ik was toen een stuk jonger. Mijn eerste ervaring was in 2006 samen met een vriendinnetje. We hebben daar lekker gek zitten doen en het was fantastisch. Ik ben de 10 jaar daarna bijna elk jaar wel geweest en ik vond het heerlijk om daar te zijn. Het voelde echt als vrij zijn en buiten spelen.

In 2009 werkte ik voor het eerst op Lowlands, een iets andere ervaring maar nog steeds was het een fantastisch festival. Helemaal om betaald te worden om daar naartoe te gaan. Die vorm van werken was ook fijner. Ik werkte toen achter de bar of in de kassa, niet de verantwoordelijkheid die ik later had in mijn freelance werk. Ik denk dat als ik het op deze manier langer had gedaan, ik het ook beter vol had kunnen houden. Die verantwoordelijkheid dragen was op een gegeven moment echt teveel werk.

Slecht betaald worden

Veel mensen willen zo graag in deze wereld werken dat festivals er mee wegkomen om mensen onder te betalen. Natuurlijk zijn er heel veel festivals die echt wel fair betalen maar er zijn er nog heel veel die dat niet doen. Het is een lastige wereld om in te komen en dan werk je soms echt voor te weinig. Mijn favoriete festival betaalde het minste. Het was een klein team waarmee we zoveel gedaan moesten krijgen, omdat er gewoon geen geld was om mensen in te huren. Mensen gingen gewoon harder lopen. Het lijkt wel hoe minder je betaalt krijgt, hoe harder je werkt. Het voelde zo dubbel.

Verantwoordelijkheid

Ik neem altijd heel veel verantwoordelijkheid op me en ik wil heel veel zelf uitvoeren. Dat is denk ik ook een reden dat de festivalwereld niet helemaal voor mij is. Het komt namelijk niet in me op om andere mensen dingen te laten doen. Ik dacht altijd dat ik de persoon was die alles moest doen. Dat is dus ook de reden waarom ik mezelf natuurlijk heel erg voorbij ben gelopen. Dat in combinatie met het slecht betalen maakte het nog zwaarder voor mij. Ik moest meerdere festivals naast elkaar doen om rond te komen. Ik werkte meer dan ik eigenlijk aan kon.

Er verandert zoveel last minute

Werken naar een piek

Met festivalwerk ben je altijd naar een piek toe aan het werken, het festival zelf. Er is geen mogelijkheid om pauze te nemen tussendoor. Hoe dichterbij het festival komt, hoe meer er gedaan moet worden. Er is altijd zoveel wat nog last-minute geregeld moet worden. Elk jaar namen we ons weer voor om eerder te beginnen en de hele planning een maand eerder te starten. En elk jaar hadden we precies dezelfde stress en daar is gewoon niet tegenop te werken.

Zo deed ik de vrijwilliger coördinatie en was ik dus verantwoordelijk voor de planning, het krijgen van genoeg mensen en het instrueren. Hoe meer festivals er waren, hoe minder mensen plannen vast wilde leggen. Ik had meestal wel genoeg vrijwilligers om het rooster rond te krijgen en anders werkte de mensen die er waren harder. Ik ben zelf ook zo en ik wil zelf ook zo min mogelijk vast leggen om bijvoorbeeld volgende week op vakantie te kunnen als ik dat wil. Maar als het je werk is om mensen vast te leggen, is dat gewoon lastig. Hoe langer ik dit werk deed, hoe vaker mensen toch last minute afzeiden. Dat werd heel normaal gevonden. En dan had je nog de ziekmeldingen.

Grasnapolsky 2019

Bij Grasnapolsky in 2019 waren we net verhuisd naar Groningen in Scheemda. We hadden dus een hele nieuwe groep vrijwilligers nodig en dat was lastig bij elkaar te vinden. De mensen die normaal naar Kootwijk kwamen moesten nu opeens voor de ervaring naar Groningen en dus lang reizen om naar het festival te komen. Dat lukte maar toevallig was er net die week ook een griepgolf. Ik kwam net nog de radio oproep tegen van toen ik bij KinkFM was geweest om te proberen mensen te werven die kwamen werken. Uiteindelijk is het allemaal gelukt en dat is ook het mooie van festivalwerk, iedereen wil er hard voor werken omdat ze houden van die festivals.

Mensen met hart voor de zaak

Vrijwilligers en de waardering

Juist die instelling is ook waarom de festivalsfeer zo goed gaat en waarom je met vrijwilligers kan werken. Maar dat maakt het ook lastig. Ik vond het steeds moeilijker worden om als vrijwilligerscoördinator mensen voor zoveel uur gratis te laten werken. Zelf heb ik dat ook jaren met liefde gedaan en ik sta er ook nog wel achter. Maar ik vond het moeilijk dat we meer van mensen gingen vragen. Soms merkte ik ook dat de waardering naar de vrijwilligers toch wel slecht was. Mensen hadden heel veel verwachtingen maar namen niet de tijd om met de vrijwilligers te gaan praten. En dan heb ik het vooral over teamgenoten van mijn collega’s die soms denigrerend over vrijwilligers konden praten. Het voelde dan altijd alsof ik mijn mensen moest verdedigen.

Ik werk met liefde met alle mensen en ik noem ze altijd liefkozend mijn gekkies. Omdat ik weet dat iedereen wel iets heeft waardoor die vrijwilligerswerk doet en ik denk dat het heel passend is. Ik denk niet dat iemand zich daar ooit slecht over heeft gevoel maar ik zou het nu eigenlijk niet meer zo hardop zeggen. Ik vond het wel zwaar dat ik altijd tussen de vrijwilligers en het team in stond. En dat kreeg ik ook niet weg, ik voelde me nooit helemaal onderdeel van het werkende team en ook niet van de vrijwilligers. En dat was puur door de functie maar dat haalde wel de fun in het festivalwerk naar beneden.

Alsof ik in mijn eentje op een eiland zat

Manusje van alles

Ik heb altijd heel bewust assistentes om mij heen gezocht waarmee ik samen een groepje vormde. Zo had ik zelf ook nog een leuk festival in plaats van altijd het manusje van alles te zijn en alles moest oplossen. Laten we wel wezen, op festivals gaan er dingen fout en dan staan er niet veel mensen standby om het op te lossen. Voor mijn gevoel was het altijd als er iets niet goed geregeld was dat de vrijwilligers het mochten oplossen. Daar was ik een beetje klaar mee. Als mijn werk gedaan was en ik had alle roosters rond dan begon toch alle heisa pas tijdens het festival was. Het past gewoon niet meer bij me om zo tussen de mensen te werken.

Het werkt voor mij veel beter om met rust te werken en zelf de controle te hebben over de planning. En dus niet op een festival waar alles opeens en ad hoc gebeurt. De corona crisis is natuurlijk de perfecte tijd geweest om hierover na te denken. Ik had al besloten dat 2020 het laatste jaar zou zijn in de festivalwereld maar dat werd iets eerder dan verwacht. Achteraf ben ik er blij om want ik denk niet dat ik nog een festivalseizoen had kunnen draaien. Dan was ik echt over mijn grenzen heen gegaan.

Hobby

Ik heb twee keer van mijn hobby mijn werk gemaakt. Ik begon als vrijwilliger op festivals voor ik mijn festivalwerk begon, dat heb je kunnen horen in de aflevering: Hoe ik aan mijn festival werk gekomen ben. Maar ook met Pinterest marketing heb ik dit gedaan. Het is super leuk om van je hobby je werk te maken, maar de kans is vrij groot dat je het plezier erin kwijtraakt. En dat is mij nu dus ook al twee keer gebeurd. Ik hou van het festivalwerk en ik hou heel erg van Pinterest, maar ik merk dat ik in beide gevallen echt het plezier erin ben kwijtgeraakt en de liefde voor mijn hobby ben verloren.

Ik ga denk ik niet snel meer naar een festival toe. Terwijl ik echt hield van festivals, de sfeer en de mensen. In februari ging ik op Gran Canaria naar het almond festival en ik wist gewoon niet hoe snel ik weg moest gaan. De mensenmassa, de verplichting om het leuk te hebben en alles gezien te hebben dat kon ik gewoon niet meer opbrengen. Binnen een uur of twee ben ik naar het hostel gegaan omdat ik er geen zin in had en was ik blij dat ik weer even rustig kon zitten.

Ik kon geen plezier meer hebben tijdens het festival

Grens bereikt

Ik denk dat ik te lang heb doorgewerkt in de festivalwereld. In 2017 / 2018 wilde ik al stoppen en in 2019 besloot ik dat, dat mijn laatste jaar was. Toch besloot ik weer door te gaan en dat had ik niet moeten doen. Eind 2019 was ik echt opgebrand. Het was teveel om als nomade te leven, constant te moeten regelen waar je gaat wonen en dan nog de piek van de festivals. Ik kon dat niet meer en dat is waarom ik in het voorjaar van 2020 op Gran Canaria zat en eigenlijk nog steeds niet klaar was voor het festival wat er ging komen. Nou is dat niet doorgegaan dus dat scheelt heel erg. Ik heb nog wel in maart 2020 bij Grasnapolsky gewerkt en dat was een leuke ervaring. Daar had ik geen taak met veel verantwoordelijkheden, ik had een mooie taak waarin ik onderdeel van het teams was en waarin ik kon loslaten. Ik kon het gewoon leuk hebben.

Op andere festivals mocht ik ook wel vrij nemen op het festival, maar ik kon dat niet. Ik wist dat er zoveel was wat gedaan moest worden en waarvan ik de enige was hoe dat opgelost kon worden. Ik weet dat dat niet waar is en dat ik dit mezelf heb aangepraat, maar ik kon gewoon geen plezier meer hebben tijdens het festival. Tijdens Grasnapolsky 2020 kon ik dus voor het eerst in jaren weer genieten tijdens een festival, omdat ik geen verantwoordelijkheid had. Ik ben dus ook blij dat dit mijn laatste festival is geweest. Misschien dat ik volgend jaar nog wel een festival zou willen doen, maar dan alleen Grasnapolsky. Ik hoef niet meer als vrijwilliger ergens rond te lopen want ik weet dat ik dan over mijn grenzen ga.

Afsluiting van een mooie tijd

Ik heb hele mooie jaren gehad, leuke samenwerkingen, met fijne mensen samengewerkt en ik heb alle festivals waarvoor ik heb gewerkt echt in mijn hart gesloten. Ik kan ook niet zeggen wat mijn favoriete festival is geweest. Mensen denken altijd dat het deBeschaving is geweest, omdat dat mijn eerste festival als vrijwilliger en als betaalde kracht is geweest. Het heeft mij zeker gevormd maar er zijn sindsdien nog zoveel andere mooie evenementen geweest, dat ik niet durf te zeggen welke mijn favoriet is. Ik ben dus gestopt omdat ik overwerkt was en omdat het niet meer bij mij paste. Niet omdat ik het niet meer leuk vind. Het is puur het werk en de verantwoordelijkheid die teveel was. Daarom ben ik blij met wat ik nu doe. Ik kan volledig mijn eigen agenda invullen en ik werk nog steeds met mensen. Maar ik heb niet meer die piekbelasting.

Ik hoop dat iedereen leert wat zijn of haar manier van werken is.

Hoe mooi de droom ook kan zijn om ergens te werken, soms past het gewoon niet bij je. Voor veel mensen is het werken op een festival niet geschikt, omdat je echt stevig in je schoenen moet staan en je grenzen kunnen bewaren. Je moet zo hard kunnen werken en buffelen en dat is het voor veel mensen niet waard. Ik ben blij dat het zo lang een onderdeel van mijn leven is geweest maar ook blij dat het nu gestopt is. Ik wens echt iedereen in de festivalwereld zoveel geluk toe en ik hoop echt dat 2021 weer het jaar van de festivals gaat worden. Dan zal ik als bezoeker zeker een festivalletje meepakken en volop genieten. Hopelijk kan iedereen gauw weer het werk in de festivalwereld oppakken.

Ik ben benieuwd wat je ervan vond en dan met name wat de mensen ervan vonden die met mij gewerkt hebben in de festivalwereld. Laat dus vooral weten wat jouw ervaringen zijn met festivalwerk, wat je er leuk en niet leuk aan vond.