Hoe ben ik met het festival werk begonnen? Wat is de kracht van netwerken en hoe draagt vrijwilligerswerk baan bij het krijgen van je droombaan? Dat zijn onderwerpen die ik behandel in deze podcast aflevering van de Fearless Adventure podcast!
Deze week wil ik ingaan op hoe ik aan mijn festival werk gekomen ben want, zoals ik al eerder in een aflevering vertelde, ben ik eigenlijk niet opgeleid voor festival werk. Ik ben opgeleid tot creatief therapeut, dat is natuurlijk totaal iets anders. Daarom leek het interessant om te vertellen hoe ik aan dit werk gekomen ben en hoe het allemaal zo gegroeid is.
Ik typte bij Google in ‘festival utrecht decor’ en kwam bij deBeschaving uit.
Creatief bezig zijn
Om mijn verhaal te beginnen, moet ik terug naar mijn opleiding. Ik studeerde creatieve therapie. Ik hield ervan om creatief bezig te zijn en wilde graag met mensen werken. Tijdens het tweede jaar van de opleiding hadden we weinig creatieve uren en miste ik het om creatief bezig te zijn. Dus ik ben op gegeven moment gaan googelen. Letterlijk toets ik op Google in ‘festival Utrecht decor’. Het festival dat bovenaan stond, was festival deBeschaving in Utrecht.
Ik kende het festival al omdat ik een jaar daarvoor, of misschien twee jaar daarvoor, als bezoeker erheen was gegaan. Het voelde gewoon als een heel leuk creatief festival dus ik wist gewoon ‘Oké daar wil ik wel vrijwilligerswerk doen.’ Dus ik vulde het aanmeldformulier online in en ik werd gebeld.
Ik geloof dat ik anderhalve week later in de decorploeg zat. Dit was een groep die elke week samen kwam en waar we samen een heel festival gingen vormgeven. Ja ik vond het reuze spannend om in een nieuwe groep te horen en op mijn fiets naar de Meern te fietsen om daar in een of ander voormalig tankstation te gaan zitten klussen met allemaal mensen die ik niet kende.
Vrijwilligerswerk
Dat was ook meteen het voordeel. Je bent gewoon elke week met een groepje samen aan het klussen en je leert echt al mensen kennen voor het festival komt. Ik ben in april 2008 begonnen bij de beschaving en het festival was toen eind augustus. Het heeft echt best wel wat tijd kost om dat met z’n allen op te bouwen.
Het voordeel was dat ik al het werk van voren had gedaan, ik daardoor niet hoefde te werken op de dag zelf. Ik kon gewoon lekker rondlopen en ik heb zelfs mijn zusjes toen mogen meenemen. Het was echt fantastische ervaring voor een eerste keer werken op een festival. Dat zorgde er zeker voor dat ik meer festivals wilde doen.
Ik vind het altijd zo’n magisch gevoel om met zo’n hele groep een festival op te bouwen.
In de bouwploeg
Dat zorgde ervoor dat ik meer festivals wilde gaan doen. Het leuke is dat er tijdens het festival heel veel anderen rondliepen die ook bij andere festivals werkten. Het was dan ook geheel logisch dat ik terecht kwam bij het eerstvolgende festival in Utrecht. Ik werd gevraagd om me aan te melden bij de bouwploeg van het Nederland Film Festival.
De bouwploeg doet aan decors bouwen en echt dingen maken. Ik was dus opeens iemand die dingen moest gaan sjouwen. Uiteindelijk heb ik vijf jaar lang in de bouwploeg gezeten.
Ik geniet er gewoon van om met zijn allen een bakwagen vol te gooien en dan heel snel ergens te gaan uitladen. Ik was eigenlijk altijd bijrijder in de bakwagen en daar heb ik echt van genoten.
Ik vind het altijd zo een magisch gevoel om met zo’n hele groep een festival op te bouwen.
Festival naar mijn hart
Die twee festivals in 2008 smaakte naar meer en zorgde ervoor dat ik in de jaren daarop ook nog ben gaan vrijwilligen voor Pinkpop, de literaire dagen en festival aan de werd. Ik heb ook gewerkt op Lowlands, maar dat was ook betaald. In ieder geval ging ik steeds meer festivals doen.
deBeschaving ging eigenlijk vrij snel daarna al niet meer door, door het faillissement van de samenwerkingspartner The Entertainment Group. Dat was even een klap, want het voelde toen al als mijn kindje, mijn lievelings festival. Het ging toen dus niet meer door. Het goede nieuws is dat in 2011 er een doorstart gemaakt werd gemaakt en ik toen gebeld werd om te vrijwilligen. Natuurlijk wilde ik weer vrijwilligen bij dit festival. De paar jaar daarop heb ik dus weer gewoon meegewerkt. In die jaren hebben ook veel vrienden meegeholpen en ook mijn zusjes waren er bij betrokken.
Het was gewoon een hele fijne grote groep. We deden met heel veel mensen debeschaving, gewoon omdat het zo’n leuk festival was. Het festival had echt een thuisgevoel. Het festival opbouwen, dat is gewoon fantastisch. Het mooie van wat ik toen heb gedaan, is dat ik zo’n onderdeel was van die vaste kern vrijwilligers, dat iedereen mij gewoon kende. Ik heb toen hardop uitgesproken dat ik daar wilde werken. Ik had ondertussen al een bijbaantje in de evenementensector. Ik organiseerde congressen voor de na- en bijscholing van artsen. Daar heb ik best veel ervaring opgedaan met het organiseren van dingen. Ook met mijn jarenlange scouting achtergrond heb ik ervaring met het aansturen van mensen. Dus ze merkte bij deBeschaving dat ik dat ook wel kon.
Bij één editie heb ik geholpen om in twee dagen voor het festival nog het hele rooster af te maken. Ik denk dat ik dus wel mijn sporen heb verdiend bij deBeschaving. Ook heb ik gewoon herhaalt ‘als je hulp nodig hebt, een betaalde kracht zoekt, denk aan mij.
Dat voelde allemaal heel logisch.
Ik werd gevraagd om voor steeds meer festivals te gaan werken.
Wil je voor ons werken?
In 2015 kreeg ik dan ook een appje ‘Veerle, wil je nog bij deBeschaving werken? Dan plannen we graag een gesprek met je in.’ We gingen wat drinken en eigenlijk stond het in het gesprek al redelijk vast dat ik daar ging werken.
Het voelde echt als thuiskomen. Het was eigenlijk de eerste keer dat ik ging werken voor een festival, maar het was zo vertrouwd. Ik heb me volledig ingelezen, iedereen mails gestuurd, mensen persoonlijk contacten en gewoon het gesprek aangaan met alle vrijwilligers waar ik jaren mee heb samengewerkt. Die eerste editie werd gewoon fantastisch. Ik had ook zo geluk met mijn leuke collega’s en met zijn allen hebben we er gewoon echt een top festival van gemaakt. deBeschaving is voor mij echt een festival wat voor altijd een plekje in mijn hart heeft.
Het balletje ging rollen
Op Zich was deBeschaving 2015 dus het jaar waar ik voor het eerst als betaalde vrijwilligerscoordinator op een festival heb gewerkt, vanaf daar begon het balletje ook echt te rollen. Ik had toendertijd nog wel mijn bijbaantje bij het UMC Utrecht voor de evenementen en congressen. Daarna heb ik nog even bij de Domtoren gewerkt, omdat ik ook wist dat ik van de festivals nog niet volledig kon leven. Uiteindelijk is het balletje wel gaan rollen. Ik werd gevraagd om voor steeds meer festivals te gaan werken.
Naast dat ik voor deBeschaving gevraagd was om te gaan werken, werd ik ook voor Grasnapolsky te werken. Ook dat is een festival naar mijn hart en daar heb ik met heel veel moeite afscheid van genomen. En laten we wel wezen, écht afscheid heb ik nog niet genomen, want ik ben nog steeds betrokken geweest bij de laatste editie.
Maar goed, ik deed deBeschaving, ik deed Grasnapolsky. Toen heb ik op een gegeven moment zelf gesolliciteerd op Amsterdam Fringe festival. Dat is eigenlijk ook het enige festival waar ik zelf een sollicitatiebrief naar heb gestuurd. Ik wist ook gewoon dat ik bij dat festival wilde gaan werken. De huisstijl is roze en laten we wel wezen, glitters en noem maar op. Daar moest ik gewoon bij horen.
Mijn enige sollicitatie
Dit was voor mij ook het eerste sollicitatiegesprek wat ik had in de festivalwereld. Toen ik daar op kantoor kwam, wist ik het gewoon. Dit was een festival waar ik voor zou gaan werken. Ik had wel een goed gevoel overgehouden aan dit gesprek. Ik zat in Berlijn toen ik hoorde dat ik het geworden was, hoe vet is dat?
Vervolgens werd ik ook nog gevraagd om te solliciteren bij Hoogte80 festival. Elke keer hebben mensen mij aangedragen voor de functie omdat ze zien wat ik kan en hoe hard ik werk. Daarnaast weet ik wat ik wil en heb ik altijd bij mensen aangegeven dat ik meer van dat soort klussen zocht, dus weet je iets, laat het me weten, dan ben ik er.
Stoppen met festivals
De reden waarom ik gestopt ben met het festival werk, zit hem ook dat ik mijzelf altijd volledig heb gegeven. Het werd me teveel om altijd alles van mijzelf te geven en heel hard te werken. De sfeer onderling was fantastisch en ik leef er wel van op.
Ik vind het ook heel moeilijk dat ik nu dat eigenlijk niet meer zou gaan hebben, omdat ik er bewust voor heb gekozen om afstand te nemen van de festivals. Maar ik heb ook voor mijzelf bedacht dat ik niet hélemaal afstand neem van de festivals. Ik blijf wel op een manier betrokken. Dat is ook hoe ik dit jaar op Grasnapolsky was. Ik was geen vrijwilligerscoordinato meer, dit jaar was ik officemanager. Dat is een functie met veel minder verantwoordelijkheid, waarbij je wel onderdeel bent van het team. Ik vind het dus heel leuk dat je wel meemaakt hoe je alles opbouwt. Dat is voor mij ook gewoon hoe het festival hoort te voelen.
Dit is een beetje hoe ik in de festivalwereld gerold ben. Ik noem nu maar een paar van de evenementen die ik gedaan heb, ik heb natuurlijk veel meer evenementen gedaan, maar dat zijn dan ook echt kleine projecten.
Netwerken, netwerken, netwerken
De kern is: ik ben voor alles, elk festival, op Fringe na, gevraagd om te solliciteren en eigenlijk pas dan om niet altijd een echte sollicitatieprocedure. maar ja was het gewoon geheel logisch dat ik dit ging doen.
Wat ik wil meegeven is echt wil meegeven, onderschat niet de kracht van netwerken. Als je samen werkt met mensen, voeg ze gewoon toe op Facebook. Benoem dat je op zoek bent naar meer klussen en zorg gewoon dat iedereen het weet.
Wat ik ook heb gedaan, wat ik ook heel slim van mezelf vind, is dat ik al mijn vrijwilligers heb laten weten dat ik op zoek was een andere klussen. Dat mochten zij iets voorbij zien komen, dan kunnen ze je dat laten weten. Dit kan je gewoon doen door een kleine PS onderaan je e-mail te zetten, zo simpel kan het zijn.
Deel met anderen
Er zijn altijd wel manieren hoe je mensen kan laten weten dat jij iets zoekt. Zolang je het uitspreekt, denk ik dat je er meer uit kan halen. Die kracht van netwerken, daar ga ik binnenkort een andere podcast over opnemen omdat het gaat over meer dan alleen de festival wereld want ik heb op veel meer vlakken het geluk dat mensen vragen voor dingen.
Het is het echt waard om daarin te investeren, zet op je LinkedIn dat je op zoek bent naar werk, Zet op Facebook dat je zoekt naar werk. Zorg gewoon dat andere mensen hun ogen voor je openhouden.
Dat dat eigenlijk is wat ik nu wilde vertellen over mijn festival werk. Ik ga het ook nog veel meer op opnemen over wat ik heb gedaan tijdens mijn festivals en mijn ervaringen. Er is nog veel meer te vertellen, dit is het wel voor nu.